Wskazania i przeciwwskazania do korzystania z sauny

Data publikacji: 19-12-2012

Wskazania i przeciwwskazania do korzystania z sauny

Z sauny korzystają najczęściej osoby zdrowe, w celu utrzymania dobrej kondycji, zwiększenia odporności oraz powolnienia procesu starzenia się. Konieczność dostosowania się do warunków zabiegu, z uderzeniem parą wodną na czele. Okresowy wzrost ciśnienia krwi, przyspieszenie czynności serca, stymulacja krążenia tętniczego oraz przepływu w układzie żylno-chłonnym poprawiają natlenienie oraz odżywienie tkanek. Dochodzi do znacznej stymulacji układu immunologicznego, hormonalnego oraz przemiany materii. Stymulacja tych układów, połączona z obfitym poceniem się, sprzyja eliminacji toksyn oraz oczyszczaniu skóry i tkanki podskórnej. Te i wiele innych reakcji organizmu towarzyszących saunie powodują, że ludzie regularnie z niej korzystający mają znacznie większą odporność , wolnej tez starzeją się ich naczynia, układ kostno-mięśniowy i serce. Osoby te charakteryzują się znacznie bardziej stabilnym autonomicznym układem nerwowym, szybciej dostosowującym ich organizm do zmiennych warunków otoczenia. Z tego powodu, poza profilaktyką, sauna jest zalecana w wielu stanach chorobowych, szczególnie w:

• dystonii autonomicznego układu nerwowego, zwanej nerwicą wegetatywną,
• nawracających infekcjach, szczególnie układu oddechowego i narządu rodnego,
• zaburzeniach krążenia żylno-chłonnego, bez nieodwracalnych uszkodzeń naczyń,
• przypadku objawów obniżonej przemiany materii, w tym także otyłości prostej,
• chorobie przeciążeniowej kręgosłupa i stawów,
• chorobach reumatycznych w okresie remisji,
• zaburzeniach gospodarki lipidowej (hipercholesterolemii i hipertrójglicerydemii).

Przeciwwskazania do korzystania z sauny. Sauny nie powinno się zalecać w stanach, w których typowe dla tego zabiegu odruchy fizjologiczne są dla pacjenta groźne lub niekorzystne, a także wówczas, gdy reakcja kompensacyjna organizmu, prowadząca do zachowania homeostazy cieplnej, jest niemożliwa lub utrudniona. Dotyczy to szczególnie:

• istotnego uszkodzenia serca oraz naczyń (uszkodzenia pozawałowego mięśnia sercowego, zmian w tętnicach wieńcowych grożących zawałem, niewydolności krążenia spowodowanego starczym oraz każdym innym zwyrodnieniem mięśnia sercowego, znacznego  uszkodzenia żył i naczyń chłonnych kończyn dolnych); decydująca jest w tym względzie opinia lekarza, a nie diagnoza, np. przebyty zawał mięśnia sercowego; współcześnie wielu pacjentów, którzy przebyli zawał, po udrożnieniu tętnic wieńcowych, wprowadzeniu kanału dla przepływu omijającego (by-passów) to ludzie praktycznie zdrowi, mogący korzystać z sauny,
• nieustabilizowanej choroby nadciśnieniowej,
• zaburzeń krążenia mózgowego, z przebytymi lub zagrażającymi udarami mózgu,
• zaburzeń układu krzepnięcia, z przebytymi lub zagrażającymi zatorami (przebyte zatory płuc, zakrzepowe zapalenie żył kończyn dolnych), także ze skłonnością do krwawień,
• ostrych chorób infekcyjnych, chorób zakaźnych, ostrych (np. wirusowe zapalenie wątroby) lub przewlekłych (gruźlica), także w przypadku nosicielstwa HIV,
• destabilizacji wydzielania gruczołów hormonalnych, np. nadczynności tarczycy,
• nieustabilizowanej cukrzycy; współczesne możliwości leczenia cukrzycy pozwalają na korzystanie z sauny także diabetykom, muszą oni jednak pamiętać o poprzedzającym saunę posiłku, zabieg bowiem zmniejsza stężenie glukozy w surowicy,
• jaskry (sauna może wzmagać ciśnienie w gałce ocznej),
• chorób układu nerwowego, w których niekorzystne są zmiany w autonomicznym układzie nerwowym (padaczka),
• chorób psychicznych (zaburzenia dwubiegunowe, schizofrenia),
• chorób nowotworowych, w czasie do 5 lat od wyleczenia,
• ciąży.